رفتار سازمانی مثبتگرا
این مدل رفتار سازمانی حوزهای جدید در رفتار سازمانی است. رفتار سازمانی مثبتگرا چنین تعریف میشود: مطالعه و کاربرد توانمندیهای مثبت روانشناختی و نقاط قوت منابع انسانی که قابل توسعه و اندازهگیری باشند و بتوان براي بهبود عملکرد کارکنان، آنها را بهصورت اثربخش مدیریت کرد.
این نوع رفتار سازمانی برای بهتر شدن شرایط انسانی بهمنظور رشد افراد و گروهها، سازمانها و جوامع مؤثر است.
رویکرد جدید روانشناسی مثبتگرا بهتازگی در حوزه سازمان و مدیریت، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده و بدین ترتیب، جنبش جدیدی با عنوان: رفتار سازمانی مثبتگرا ایجاد شده است. همانند روانشناسی مثبتگرا، رفتار سازمانی مثبتگرا، ادعا نمیکند که به دستاورد جدیدی در ارتباط با مثبتگرایی رسیده است، بلکه بر نیاز به تمرکز بیشتر بر نظریهپردازی، پژوهش و کاربرد مؤثر حالات، صفات و رفتارهای مثبت کارکنان در محیط کار اشاره دارد. علم روانشناسی که در آغاز بهجای مطالعه سلامت روان به بررسی بیماری روانی میپرداخت تا مدتها استعداد بالقوه آدمی برای رشد و کمال را نادیده میگرفت. اما در سالهای اخیر، شمار روزافزونی از روانشناسان، به قابلیت کمال و دگرگونی در شخصیت آدمی ایمان آوردهاند. تصویری که روانشناسان مثبتگرا از طبیعت انسان به دست میدهند خوشبینانه و امیدبخش است، زیرا آنها به قابلیت گسترش، پرورش، شکوفایی و کمال انسان و تبدیلشدن به آنچه در توان آدمی است، باور دارند.
در سالهای اخیر، پژوهشهای تجربی فراوانی در زمینه تأثیرهای سرمایه روانشناختی بر متغیرهای سازمانی مانند: رضایت شغلی، عملکرد و تعهد سازمانی صورت گرفته است. نتایج این پژوهشها نشان از آن دارد که رابطه معنیداری میان سرمایه روانشناختی و این متغیرهای سازمانی وجود دارد(انواع سبک های مدیریت). نکته جالب توجه آن است که همبستگی میان سرمایه روانشناختی با هر یک از متغیرهای سازمانی، قویتر از همبستگی میان تکتک اجزای تشکیلدهنده سرمایه روانشناختی: ( امید، خوشبینی، خود – کارآمدی و تابآوری) و متغیرهای سازمانی است و این بدان معنا است که سرمایه روانشناختی دارای اثری هم افزاینده است.
تا اینجا که دیدم. خیلی دوستش داشتم. کاملا خوب و عالی بود.